مقامات نظامی فلوریدا در 30 نوامبر گفتند که آموزش نظامی در متاورس مستلزم مجموعه‌ای منحصربه‌فرد از مهارت‌های شناختی است که بازی می‌تواند به توسعه آنها در آینده کمک کند.
ایده متاورس، یک فضای واقعیت‌مجازی است که همزمان چندین کاربر می‌توانند در آن وارد شده و در یک محیط دیجیتال با هم تعامل داشته باشند. سرلشکر هدر پرینگل (Heather Pringle)، فرمانده آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی، در گفتگویی اعلام کرد که عملیات در یک محیط مجازی و فراگیر مانند متاورس، بار شناختی شدیدی ایجاد می‌کند که سرویس‌ها باید با معرفی این فناوری‌ها بر آن نظارت کنند. ما بار شناختی، استرس، تعداد ضربان قلب، دما، انواع ورودی‌های فیزیولوژیکی، عصبی، رفتاری و شناختی آنها را اندازه‌گیری می‌کنیم، به طوری که با آنچه انسان در آن مقطع زمانی نیاز دارد، سازگار شود.
لیزا کاستا (Lisa Casta)، افسر ارشد فناوری و نوآوری نیروی فضایی گفت: برای اپراتورهایی مانند نگهبانان نیروی فضایی که در درجه اول ماموریت‌ها را به صورت دیجیتالی انجام می‌دهند، ارتش باید راه‌هایی برای کاهش بار شناختی و در عین‌حال، افزایش یادگیری پیدا کند.
او گفت که علاوه‌بر این، بازی می‌تواند بسیاری از رشته‌های شناختی مورد نیاز برای این ماموریت‌ها را فراهم کند.
به گفته کاستا، تقریباً 86 درصد از هوانوردان و نگهبانان زیر 34 سال خود را به عنوان گیمر معرفی می‌کنند و مهارت‌هایی را توسعه می‌دهند که می‌تواند به آموزش نظامی آنها تبدیل شود.
او گفت: «آنها دهه‌ها را صرف یادگیری نحوه حرکت در زمین‌ها و محیط‌های مختلف کرده‌اند تا بتوانند اثرات متفاوتی ایجاد کنند. همانطور که استخدام‌کنندگان در متاورس نظامی، آموزش می‌بینند، هدف آنها این‌است که نه‌تنها حافظه ماهیچه‌ای فیزیکی، بلکه «حافظه عضلانی شناختی» را نیز توسعه دهند.
