
در آیندهای نه چندان دور وقتی به 50 سال گذشته نگاه میکنیم، این احتمال وجود دارد که اینترنت دوبعدی که اکنون همه از آن استفاده میکنیم، به طرز مزحکی قدیمی به نظر برسد. در سالهای آینده نه تنها اینترنت دیگر به شکل امروزی وجود نخواهد داشت، بلکه این احتمال وجود دارد که تعامل متفاوتی با آن داشته باشیم. با استفاده از اینترنت جدید میتوانیم اشیاء را با استفاده از واقعیت افزوده (AR) دستکاری کنیم، واقعیت مجازی (VR) را کاوش کنیم و دنیای واقعی و دیجیتال را به روشهایی با یکدیگر ترکیب کنیم.
اما اینترنت نسل جدید چگونه موجب متحول شدن فضای شغلی ما خواهد شد؟ ما در حال حاضر در حال دور شدن از فضای کار حضوری و پشت کردن به محیط اداری سنتی هستیم و این امر در سالهای اخیر به دلیل همه گیری کرونا و شروع جلسات مجازی محقق شد. بنابراین آیا گام بعدی در متحول کردن فضای کاری، توسط متاورس محقق خواهد شد که در آن همه افراد از طریق آواتارها با یکدیگر تعامل خواهند داشت؟
متاورس امروزه به یک اصطلاح تبلیغاتی تبدیل شده است، بنابراین مهم است که توجه داشته باشیم که کارکرد آن هنوز رسمی نشده است. حتی کسانی که روی متاورس سرمایه گذاری کردهاند در مورد کارکرد دقیق آن، اختلاف نظر دارند. اما آیا با کمک متاورس جهانهای مجازی رقیب به روشی به هم متصل خواهند شد که در حال حاضر بین فناوریهای رقیب اتفاق نمیافتد؟ آیا زمان بیشتری نسبت به دنیای واقعی در آنجا سپری خواهیم کرد؟ آیا برای اداره این فضاهای جدید به قوانین کاملاً جدیدی نیاز خواهیم داشت؟ در حال حاضر هیچ پاسخ مشخصی برای این سؤالات وجود ندارد، اما این مانع سرمایهگذاری و افزایش علاقه کاربران به این پلتفرم نشده است.
سرمایهگذاری برندها و شرکتهای مطرح اخیراً در متاورس گسترش یافته و از Meta’s Horizon Worlds گرفته تا بازیهایی مانند Roblox و Fortnite، و همچنین Sandbox و Decentraland در این دنیای مجازی افتتاح شدهاند. همچنین کمپانی نایک مدلهای مجازی خود را در متاورس به نمایش گذاشته، HSBC مالک زمین در Sandbox است، و کوکاکولا، لویی ویتون و ساتبی در Decentraland حضور دارند.
اما اصطلاح متاورس از کجا نشات گرفت؟ اصطلاح متاورس نزدیک به 30 سال پیش توسط نویسنده نیل استفنسون ابداع شد. این نویسنده در کتاب خود با عنوان سقوط برفی، قهرمان زندگی بهتری برای خود در دنیای واقعیت مجازی پیدا میکند. و شاید جسورانهترین اقدام برای تبدیل این داستان به فناوری واقعی در اکتبر 2021 انجام شد و این زمانی بود که فیسبوک اعلام کرد که نام خود را به Meta تغییر میدهد و شروع به سرمایهگذاری میلیارد دلاری در متاورس کرد و خود را به یک شرکت متاورسی تبدیل کرد.
با این حال، این سرمایه گذاری عظیم باعث ایجاد نگرانی در میان سهامداران شده است، برخی از آنها اخیراً ابراز نگرانی کردهاند که این شرکت سرمایه زیادی را برای راهاندازی VR خرج کرده است. همچنین گزارشی توسط وبسایت The Verge در اکتبر گذشته منتشر شد که ادعا میکرد یادداشتهای شرکت Meta را مشاهده کرده است که نشان میدهد پلتفرم Horizon Worlds دارای اشکالات زیادی است و کارمندان به خوبی از آن استفاده نمیکنند. هرمان نارولا نیز، مدیر اجرایی Improbable، شرکتی که نرمافزاری برای ساخت سرزمینهای متاورس میسازد، با دیدگاه زاکربرگ برای سرمایهگذاری در متاورس قانع نشده است.
هرمان نارولا در این رابطه اظهار کرد:
“چرا ما میخواهیم دفتری در جهان مجازی داشته باشیم که شبیه دفتر واقعی ما باشد؟” هدف فضاهای خلاقانه در واقعیتهای جدید، گسترش تجربیات ماست، نه اینکه صرفاً آنچه را که قبلاً در دنیای واقعی داشتهایم تکرار کنیم. اما من فکر میکنم که مشاغل زیادی در متاورس وجود خواهد داشت. برای مثال، ما به ناظرانی برای پیشبرد کارها و سرمایه گذاریها در متاورس نیاز خواهیم داشت.”
موضوع متاورس بحث برانگیز است، نه فقط به این دلیل که از نظر فنی نظارت بر میلیاردها آواتار دارای حرکات و گفتگوهای زنده در یک دنیای مجازی دشوار است، بلکه به دلیل حجم وسیعی از دادهها که این آواتارها ممکن است ایجاد کنند. مطالعهای که در این رابطه در دانشگاه استنفورد انجام شد، نشان داد که 20 دقیقه حضور در واقعیت مجازی بیش از دو میلیون حرکت بدن منحصر به فرد را ایجاد میکند، که این یک جریان جدید و غنی از دادهها برای شرکتها است.
الکس رایس، یکی از بنیانگذاران شرکت امنیت آنلاین HackerOne، در این رابطه اظهار کرد قبل از اینکه هر شرکتی بتواند کارمندان خود را تعلیق کند، باید در مورد طراحی متاورس و سرمایه گذاری در آن بیاندیشد.
تام فیسک نیز، سردبیر خبرنامه فناوری Immersive Wire، اظهار دارد که برای شروع به کار در متاورس خیلی زود است.
او در این رابطه افزود: « متاورس هنوز درگیر مشکلات است و تعریف آن هنوز ضعیف و قابل بحث است. در حالی که خود این اصطلاح مورد بحث و تعریف نادرست است، دشوار است بگوییم که در آیندهای نزدیک فضای کاری خود را به متاورس منتقل میکنیم.»
علیرغم اینکه هیچ کس کاملاً قادر به درک این موضوع نیست که متاورس چیست، برخی پیشبینیهای بازار ارزش صعودی را برای آن درنظر گرفتهاند. مک کینزی ارزش بازار را تا سال 2030، 5 تریلیون دلار (4.2 تریلیون پوند)اعلام میکند، در حالی که شرکت مشاوره مدیریت گارتنر پیش بینی میکند که یک چهارم جمعیت جهان تا سال 2026 حداقل یک ساعت در روز را در متاورس سپری خواهند کرد.
متیو بال، تحلیلگر ارشد شرکت تحقیقاتی Canalys، مخالفت خود را با این تحلیلها اعلام کرده است. او پیشبینی میکند که اکثر پروژههای تجاری فعلی در متاورس تا سال 2025 بسته خواهند شد. او همچنین اظهار دارد که شرکتها باید در مورد حضور خود در متاورس تصمیم بگیرند و این موضوع را در نظر داشته باشند که آیا حضور در متاورس واقعاً ضروری است یا صرفاً به خاطر فناوری دیجیتال آن است.
متیو بال همچنین در این رابطه افزود: «هر کسبوکاری برای برگزاری جلسات از راه دور به آواتارهای دیجیتال یا تجسم مدلهای مجازی به هدست واقعیت مجازی نیاز ندارد و تماسهای Zoom و Teams جایگرین بهتری برای هدستها و برگزاری جلسات در متاورس هستند.»
تیفانی رولف، مدیر خلاقیت RGA، یک شرکت برندسازی دیجیتال است که قبلاً همراه با تیم خود در متاورس کار کردهاند. این شرکت یک استادیوم مجازی فوتبال آمریکایی را در فورتنایت برای ورایزون در طول همهگیری ایجاد کرد و همچنین با متا برای ساختن دنیای موسیقی در Horizon Worlds همکاری داشت.
تیفانی رولف نیز در این باره گفت:«افرادی که معمولاً با رایانه کار میکردند و چیزهایی را طراحی میکردند، باید هدست میگذاشتند و با طراحان در سراسر جهان کار میکردند. با روشهای جدید کاری در متاورس، مدت زمان استفاده کارمندان از هدست ها نیز تغییر خواهد کرد و به نظر ساعات کاری، انعطاف پذیری بیشتری خواهد داشت.»
بنابراین اظهار نظرها و مصاحبههای انجام شده این واقعیت که مردم در حال حاضر در دنیای واقعیت مجازی کار میکنند، نشان میدهد که متاورس میتواند آیندهای به عنوان یک محل کار داشته باشد، اما مشاغلی که در آنجا وجود خواهند داشت احتمالاً با مشاغلی که ما در دنیای واقعی انجام می دهیم بسیار متفاوت خواهد بود و هرکسی که امیدوار است کار حضوری خود در شرکتها را با یک هدست واقعیت مجازی عوض کند، احتمالاً سالهای زیادی منتظر خواهد بود تا این امر به واقعیت بپیوندد.