روز دوشنبه، اپل به احتمال زیاد هدست واقعیت افزوده یا ترکیبی Reality Pro را در جریان کنفرانس سالانه توسعه دهندگان WWDC خود در کالیفرنیا معرفی خواهد کرد. این خبر و رونمایی سال‌هاست با تأخیر، تردید و بحث داخلی، چالش‌های فنی و موارد دیگر مواجه بوده و حالا ظاهرا به ایستگاه آخر رسیدن است.
اپل اولین شرکتی نیست که شانس خود را در حوزه تولید عینک‌های VR و AR تست می‌کند و پیش از آن نیز شرکت‌های بزرگی شانس خود را امتحان کرده‌اند، شرکت‌هایی که با وجود پول، تکنولوژی و نفوذ بالا باز هم شکست خوردند.
آخرین نمونه آن متا، همان فیس‌بوک سابق، است. مارک زاکربرگ شیفته متاورس شد و حسابی پول روی این حوزه خرج کرد و عینک واقعیت مجازی هم ساخت، اما به دیوار خورد. متا تلاش خود را کرده و برای پیروزی به هر در و دیواری زده است، اما شکست خورده. آخرین تلاش متا در این حوزه متا کوئست 3 بود که در اوایل این هفته با شوقی نصف و نیمه و تشویقی نه چندان جدی رونمایی شد و متا کوئست پرو بسیار گران‌قیمت که چندان روی خوشی ندید. بهترین چیزی که می‌توانید در مورد جاه‌طلبی‌های متفرقه مارک بگویید این است که متا کوئست و کوئست 2 تعداد قابل توجهی از افراد معمولی کنجکاو VR را جذب کردند – اما برای ایجاد یک تجارت پایدار در مقیاس فیس‌بوک یا آیفون کافی نبودند.
از گوگل تا اچ‌تی‌سی شما چند شرکت را به یاد می‌آورید که قبل از اوج کریپتو یا بعد آن دنبال ساخت عینک واقعیت مجازی بودند، اما شکست خوردند. این شکست الزاما مساوی با نداشتن خروجی نیست، بلکه به معنای عدم توجه به پروژه و داغ نشدن بازار آن است.
اما این بار بازی فرق دارد و پای اپل در میان است. شرکتی که اساسا پخش کننده MP3 و صنعت موسیقی و حق کپی‌رایت را دگرگون و گوشی هوشمند را اختراع کرد. اپل بود که ساعت هوشمند را مد کرد و باعث استفاده گسترده از چیزی به نام تبلت شد.
اما این جا یک نکته ظریف وجود دارد، اپل در واقع هیچ یک از این چیزها را اختراع نکرد، بلکه آنها را بهتر کرد. پخش کننده موسیقی را بلک‌بری خلق کرده بود. تبلت هم مایکروسافت ساخته بود. گوشی لمسی؟ آی‌بی‌ام، ال‌جی و خیلی شرکت‌های دیگر پیش از اپل وارد بازی شدند.
اپل اما آن شرکتی بود که محصول را طراحی مجدد می‌کرد و با هوشمندی برای آن بازارسازی و بازاریابی می‌کرد. اپل اختراع نمی‌کرد بلکه در چرخه خاص خود هر چیزی را بهبود می‌بخشید. همین مسئله است که امید برای احیای هدست‌ها و اینترنت سه‌بعدی را زنده می‌کند.
البته هدست‌های AR و VR مشابه پخش‌کننده‌های MP3 یا گوشی‌های هوشمند اولیه نیستند – مهم نیست شرکت‌ها چقدر برای توسعه آنها هزینه می‌کنند، مهم نیست که چقدر فناوری‌های پیشرفته ارائه می‌دهند، مصرف‌کنندگان روی این محصولات گارد جدی دارند.
نویسنده تک‌چرچ چندان امیدوار نیست و می‌نویسد: علیرغم آنچه ممکن است در مورد این شرکت و سوابق کاری آن فکر کنید، بعید است ورود اپل به بازار عینک‌های واقعیت افزوده و مجازی چندان سرانجام متفاوتی داشته باشد. مشکل اصلی این عینک‌ها آن است که بخش مهمی از مردم علاقه‌ای به آنها ندارند. تعداد زیادی از مردم به سادگی دوست ندارند چیزی روی تمام صورت خود بگذارند. در این موارد، احتمالاً آستانه ارزشی وجود ندارد که بتواند بر این نخواستن غلبه کند.
البته اینترنت پر از پست‌های وبلاگی است که توسط نویسندگانی نوشته شده‌اند که اپل را دست کم گرفته‌اند، آیفون را به‌عنوان یک «اسباب‌بازی» تمسخر کردند یا ادعا می‌کردند که اپل واچ به یک شکست بزرگ تبدیل می‌شود. احمقانه است که این احتمال را نپذیریم که مانند آن حوزه‌های دیگر، اپل ممکن است بتواند با موفقیت بازار VR و AR را نیز زنده کند. با این حال باید پذیرفت که واقعیت افزوده و واقعیت مجازی بخش بسیار متفاوتی از فناوری هستند و اپل امروزی به معنای واقعی کلمه شرکتی کاملاً متفاوت از اپلی است که آیفون را معرفی کرد، در نتیجه ریسک امروز اپل بسیار بیشتر از سال‌های قبل است.
